مقایسه ی تکانشگری و دشواری های تنظیم هیجان در زنان دارای اضافه وزن مبتلا و غیرمبتلا به پرخوری افراطی

مقدمه: اختلال پرخوری افراطی binge eating disorder (bed) یکی از رایج ترین اختلال­های روانی در افراد چاق و دارای اضافه وزن است.  بااین حال، به نظر می­ر­سد افراد مبتلا به این اختلال از لحاظ ویژگی­های روان­شناختی متفاوت از افراد فاقد این اختلال باشند. هدف از پژوهش حاضر، مقایسه ی تکانشگری و دشواری­های تنظیم هیجان در زنان دارای اضافه وزن مبتلا و غیر مبتلا به اختلال پرخوری افراطی بود. مواد و روش­ها: این مطالعه، مطالعه ای توصیفی از نوع مورد ـ شاهدی بود. شرکت­کنندگان به صورت داوطلبانه از میان خانم های چاق و دارای اضافه وزن مراجعه­کننده به خانه­های سلامت، باشگاه­های ورزشی و مراکز کاهش وزن شهر تهران انتخاب شدند.52 زن با اختلال پرخوری افراطی (bed) بر اساس ملاک­های راهنمای تشخیصی و آماری اختلال­های روانی (dsm) شناسایی شدند و با 52 زن بدون پرخوری افراطی از لحاظ نمایه ی توده ی بدنی و سن مورد همتاسازی قرار گرفتند. ابزارهای پژوهش شامل مقیاس تشخیصی اختلال­های خوردن (edds)، مقیاس تکانشگری بارت (bis-11) و مقیاس دشواری­های تنظیم هیجان (ders) بود. داده­های به دست آمده با تحلیل چندمتغیری واریانس (manova)  تحلیل شدند. یافته­ها: نتایج نشان دادند که زنان مبتلا به اختلال پرخوری افراطی، در مقایسه با زنان غیرمبتلا، تکانشگری (05/0>p) و دشواری­های تنظیم هیجان (01/0>p) بیشتری داشتند. به ویژه، خانم های مبتلا به پرخوری افراطی نمرات بالاتری در تکانشگری توجهی (01/0>p) و تکانشگری حرکتی (05/0>p) داشتند. در عین حال، از لحاظ دشواری­های تنظیم هیجان، زنان مبتلا به پرخوری افراطی نمرات بالاتری در عدم پذیرش هیجان­های منفی (01/0>p)، دشواری­های دست زدن به رفتار هدفمند (01/0>p)، دشواری­های کنترل تکانه (01/0>p) و دستیابی محدود به راهبردهای اثربخش تنظیم هیجان (01/0>p) داشتند. نتیجه­گیری: این یافته­ها تاکید می­کنند که تکانشگری و دشواری­های تنظیم هیجان نقش مهمی در اختلال پرخوری افراطی ایفا می­کنند، و تمرکز بر این عوامل می­تواند در درمان این اختلال سودمند باشد.